Ergen çocuklar ebeveynlerin kurallarını ve her şeyi sorgulamaya bayılırlar. Görünüşe bakılırsa bunun haricinde ebeveynlerini ''söz dinlememek'', ''tembellik'' veya ''arsızlık'' ile çıldırtmak gibi bir yetenekleri de vardır :)
Peki acaba bütün bu davranışların arkasında nasıl bir sebep vardır?
Bir çok ebeveyn çocuklarının bu kışkırtıcı davranışlarından şikayet ediyor: ''kızım bana geçen gün 'aptal' dedi, çileden çıktım'' - ''o da bir şey mi, oğlumu okula gönderirken güle güle dediğimde bana 's... git' dedi, kulaklarıma inanamadım'' - ''oğlum bizim nefret ettiğimizi bildiği halde o yırtık pantolonla dolaşıyor, şok içindeyiz''
İnsanların ne zaman ve neden kendilerini kışkırtılmış hissettikleri çok farklıdır: bazı ebeveynler, çocuklarının kullandıkları kelimelere kızarlar. Bazıları belli bir saç stili veya rengine, bazıları bazı kıyafetlere kızarlar. Ebeveynin kışkırtılmış hissetmesi tamamen kendi dünya görüşleri ve değerleri ile ilgilidir. Ergen çocuğun yaptıkları bu değerleri ne kadar uyumsuz ise ebeveyn kendisini o kadar saldırıya uğramış hissediyor.
BİR ERGEN ÇOCUĞUNUZ VARSA, ŞU BEŞ FİKRİN SORULARINI KENDİNİZE SORUNUZ
1. Çocuğunuzun hangi davranışının sizi öfkelendirdiğini iyi düşünün. Eşiniz de bu davranışa aynı tepkiyi mi veriyor? veya daha mı sakin? Siz çocuğun bu davranışından dolayı daha az gerilmek için neler yapabilirsiniz?
2. Lütfen ''kasıtlı'' kışkırtma ile ''hissedilen'' kışkırtma arasındaki farkı iyi anlayın. Çocuğunuzun sizi bilinçli olarak kızdırmaya çalıştığından emin misiniz? yoksa sizi kasıtlı olarak kızdırmaya çalıştığına dair bir hissiniz mi var? Bu çok önemli bir fark!
3. Çocuğunuza ''kasıtlı kötülük'' yapıyor damgası vurmayın! Çocuk sizin istediğiniz gibi davranmıyor, sesini yükseltiyor, öfke nöbeti geçiriyor olsa bile bu onun ''kötü karakterli'' olduğu anlamına gelmez.
4. Çocuğun bakış açısından, kendinizde kışkırtıcı davranışlar bulunup bulunmadığını düşünün. Cevabınız evetse: Bu neden oluyor? Çocuğunuzu tam olarak kızdıran ne? Bunu anlayabiliyor musunuz?
5. Kendi ergenlik döneminizde, siz de ailenize karşı kışkırtıcı davranıyor muydunuz? Cevabınız evetse: Bunu nasıl açıklıyorsunuz? Şimdi ergen çocuğunuza karşı daha anlayışlı olabilir misiniz?
Lütfen çocuğunuzun davranışları karşısında mümkün olduğu kadar sakin kalın. Bununla kastım, çocuğunuzun terbiyesizliklerine göz yummanız değil, ancak ergen çocuğunuzun bir miktar tolere edilmeye ihtiyacı var. Tartışmalar, iğneleyici konuşmalar ve stres hayata dair şeylerdir! Bunların sizi yıpratıp, çocuğunuzla diyaloğunuzun kopmasına yol açacak kadar kızdırmasına müsade etmeyin.
ERGEN ÇOCUĞUNUZLA DİYALOĞU KOLAYLAŞTIRACAK 5 ADIM
1. Yetiştirme yöntemlerinizi gözden geçiriniz: Çocuğunuzun yetişkin olmaya adım attığını anlayın. Ona biraz daha fazla sorumluluk ve daha fazla karar verme alanı verin. Emirler vermek ve sürekli kurallar koymak, bu artık işe yaramayacaktır. Yasaklarınızı da biraz daha gevşetmek zorundasınız.
2. Gerçekçi olmayan beklentilerinize veda edin: Stres ve tartışmaların yaşama dair olduğu bilgisini sürekli güncelleyin. Zorla oluşturulmuş bir ''uyum'' yalnızca realiteden uzak değil, aynı zamanda sağlıksızdır da.
3. Kendinizi eleştirin ve geliştirin: Ebeveynler, davranışlarını sorgulamalı ve eleştiriye dayanabilmelidirler. Kendi ''yanlış davranışını'' görmek ve bunun için ''özür dileyebilmek'' olgun bir yetişkin için olmazsa olmazdır.
4. Neşenizi kaybetmeyin: Her şeye rağmen gülebilmek, zor dönemlerde, belli konularla aramıza mesafe koyabilmek ve bu mesafe sürecinde yeni bakış açıları geliştirebilmek için önemlidir. Kendinize gülebilmelisiniz.
5. Kendi hassasiyetinizi tanıyın: Hangi nokta da çabuk yaralanıyorsunuz? Çocuğunuz sizi hangi sözler veya davranışlarla çileden çıkarabiliyor? Bu neden oluyor? neden bu konu sizi çok kızdırıyor? Sizi öfkelendiren bu davranış veya söz size tanıdık geliyor mu? Çoğu zaman çocuğumuzun davranışı eski bir yarayı kanatır ve biz bunu fark etmeyiz.
Sevgili ebeveynler, çocuğunuz ergenliğe girmişse, sizin de kendinizi gözden geçirmeniz, sınırlarınızı genişletmeniz, kendinizi tanımanız ve değiştirmeniz için bir fırsat çıkmış demektir.
Ergen çocuğunuzun davranışları ve sözlerine odaklanmak yerine, o davranış ve sözlerin sizin içinizde harekete geçirdiği duygu ve düşüncelere odaklanın, sorgulayın. Tam tartışma esnasında bir derin nefes alıp (uygun bir fırsat olduğunda) kendinize bir kahkaha atabilmeniz (çocuğunuza asla!), bir an tartışmayı kesip onun yanına sakince oturabilmeniz, cevap vermeden öylece bakıp ''seni seviyorum'' demeniz, hatalı iseniz ''özür dilerim'' demeniz, kaşlarınızı çatıp, sesinizi yükseltmenizden çok daha etkili sonuçlar verecektir.
Comments