Büyük kan değerlerinde, küçük kana değerlerine ilaveten Lökosit türleri de incelenir. Bu nedenle diferensiyel kan değeri de deniliyor. Lökositlerin sayılımı ise mikroskopla yapılır.
Nötrofil granülositler
Çubuk çekirdekli (genç, yeni olanlar) % 0 – 5, olgun olanlar (parça hücreliler) %35 – 75 normal kabul edilen oranlardır. Bir iltihap durumunda genç nötrofillerin sayısı artar.
Diğer tipler: özinofiller %2 – 5 ve bazofiller % 0 -2
Nötrofil granülositlerde ki bir artış farklı sorunlara işaret edebilir. Örneğin stres, şiddetli bedensel zorlanma, toksikasyon, ilaçlar, kan kaybı gibi.
Kalp veya damar hastalıklarında, yanıklarda, zehirlenmelerde, kırmızı kan hücrelerinin yıkımında (hemoliz), otoimmün hastalıklar, metastaz oluşturan kötücül tümörler, kan üreten hücrelerde oluşan bir bozulma, enfeksiyonlar, parazit durumlarında da granülositler aynı şekilde yükselir
Nötrofillerin aşırı düşüklüğü enfeksiyonlara yatkınlık yaratır. Nötrofil sayısının düşmesi enfeksiyon özellikle de virüs ve tek hücreliler, nadiren de olsa bakteriler söz konusu olduğunda görülür. Omurilik hasarı, otoimmün hastalıklar da düşüşe neden olur. Nötrofillerin yeterli sayıda üretilememesi ise B12 eksilmesinden kaynaklı olabilir. Miyelodisplasilerde ise bütün hücrelerin büyüme ve olgunlaşması bozulmuştur.
Özinofiller her şeyden önce bağırsak kurtları olduğunda ve alerjilerde çoğalırlar. Farklı otoimmün hastalıklarda, cilt hastalıklarında, bazı ilaçlar neticesinde, kötücül tümörlerde değer yükselir. Bir enfeksiyonel hastalıktan sonra iyileşme döneminde de değer yüksektir.
Bazı kan hücrelerinin kötücül değişimlerinde bazofil granülositler artış gösterir. Granülositlerin toplam değerinde bir yükselme omurililk hasarı veya cushing sendromunda görülebilir. Ayrıca kortizon da granülositleri artırabilir.
Monositler (normal değerleri %3 – 7) patojenleri elimine eden hücrelerin öncüleridirler. Bu nedenle akut bir enfeksiyonun ardından iyileşme döneminde değerlerde artış görünür. Ayrıca kötü huylu tümörlerde, otoimmün hastalıklarda, bir çok viral veya bakteriyel enfeksiyonda (örn. Tüberküloz) ve parazitlerde de (örn. Malaria) değer yüksektir. Monositlerin yükselmesi sifilis ve bağırsak iltihaplarına da işaret edebilir. Monosit değerlerinin düşmesi ise monositlerin üretildiği omurilik hastalıklarına delalet edebilir.
Lenfositler (normal değer %25 – 45) antikor üretiminden sorumludur. Değerin yükselmesi geçmekte olan bakteriyel veya viral bir enfeksiyona işaret eder. Fakat bir patojen neticesinde gelişen ltihaplanmalarda da yüksek olurlar. Lökositlerin yükselmesinde doktor lösemi olup olmadığından emin olmalıdır.
Opmerkingen